Naast dat ik graag opruim ben ik ook een enorme slordervos. Bofkont zou je zeggen! Er is dus lekker veel rommel om weer op te ruimen! Ja.. Dat zou je kunnen zeggen ja…

Nou kijk ik net naar de tv en zie een reclame van IKEA voorbij komen. Die zijn natuurlijk meester in het fenomeen opruimen. Bakjes, lades, manden, banken met extra opbergruimte, kasten die ook tafels zijn, stoelen die je kunt ophangen om ruimte te creëren, en weet ik veel wat nog meer.

IKEA heeft het in de reclame over ‘rommelblindheid’. Dat woord heeft IKEA gewoon heel slim zelf verzonnen, en er wordt al gezegd dat dit woord een kanshebber is voor het woord van het jaar, maar serieus! Ik denk dat ik dat heb! Een rommelblindheid aandoening. De aandoening houdt dus in dat je blind bent voor je EIGEN ROMMEL….. Je ziet het niet!

Dus ja, ik zie inderdaad altijd eerst de troep van manlief… En dat terwijl hij helemaal geen sloddervos is…. Das nog het erge.. En hij ergert zich ook niet snel.. Terwijl er vaak genoeg van alles rondslingert waar hij zich aan zou kunnen ergeren. Als hij zou willen.
Maar hij wil niet, gelukkig niet!

Mijn moeder noemt het ‘droge rommel’. Een uitspraak uit haar jeugd. Kan me er wel in vinden. Spulletjes die je dagelijks gebruikt slingeren rond in huis, dat hoort gewoon zo. Ik ga dat woord ook gebruiken. “Let niet op de droge rommel, dat hoort zo, volkomen normaal!” Dat zal, een hoop opruimstress schelen!
En is het nou slordervos of sloddervos..?

Hey poepchinees, of moet ik zeggen sloddervos…hi hi,

Ik was van het weekend bij mijn lieve zus, die heeft ook veel droge rommel….alleen heeft ze het idee door alles – en ik onderstreep – alles….in bakjes, mandjes, doosjes, schalen en tasjes te doen, dat het dan ook opgeruimd is. De bakjes en toebehoren zitten dan ook overvol met heul veul……spullen! Het gekke is dat ze alles precies weet te vinden…vind ik zo knap!

Ik zat met haar te bakkeleien over hoe ik denk dat opruimen werkt, dat het ruimte geeft in je hoofd, dat het rust en overzicht kweekt in je handelen en functioneren. Zij was het tot mijn grote schrik niet met mij eens, zij kon zich daar niet in vinden! Voor haar gaven die bakjes, schaaltjes, tasjes, doosjes juist rust! Later dacht ik daar nog even over na, misschien is dat ook wel een manier van ordenen. Ik kan het mij moeilijk voor stellen, omdat het voor mij zo totaal anders werkt. Maar voor haar zijn het allemaal laatjes die gefiled zijn op thema, spul, soort, kleur….??? Wie zal het zeggen. Zij geeft ook aan nooit iets kwijt te zijn, terwijl ik met mijn opgeruimdheid, altijd ALLES kwijt ben. Maar volgens mij heeft dat meer met met mijn korte termijn geheugen te maken, dan met mijn opruim perikelen…….maar goed dat is iets voor een andere blog ha ha…..

Illustraties door Greet Diels

Het bericht Droge rommel verscheen eerst op Wijruimenop.com.

De dag dat alles een eigen plek heeft, de dag dat ik nooit, of bijna nooit meer iets kwijt raak. Die dag is nabij! Ik voel t! Ik weet het!

Ik schuimbek weer door het huis, weliswaar heel zachtjes want man en kind slapen, maar hartslag in m’n nek op hol, in gedachte vloek ik de boel bij elkaar. Stekker van m’n naaimachine kwijt! Jeeeeeemig hoe kan dat nou! Bijna alles ingepakt voor de verhuizing, vet romantisch al onze spullen door m’n handen laten gaan, sentimenteel enzo, en ben de stekker echt niet tegen gekomen..
WAAR IS DAT DING!

Nou ja, dan maar tv kijken zou je denken, maar dat kan niet, want mijn man slaapt op de bank.. Explosief in mijn binnenste wordt aangestoken…. Nog even en ik krijg neigingen om iets kapot te gooien…
Diep ademen Jes… Hoe erg is het nou eigenlijk?
Nou, ik wil graag een slinger maken, voor mijn bijna jarige schoonzusje. En die moet morgen van mezelf op de bus. En die slinger is gemaakt door mijn kleine dochter met lieve pringelstrepen enzo, en dus moet dat van mezelf. Zo erg zelfs dat ik bijna explodeer…
Ja… Hoe erg is het nou eigenlijk… 

Ha ha jes, ook toevallig, ik ben net gestaakt met het naaien, want ik krijg zoals gewoonlijk het rot spoeltje er niet goed in, ondanks de handleiding, ondanks dat mijn moeder hem helemaal nagekeken en schoongemaakt heeft.

Met de wetenschap dat het niet aan de naaimachine kan liggen, maar toch echt aan de onkunde van mijzelf grrr… Houd ik het maar voor gezien,ik gooi voor nu de handdoek in de ring! En haal het later nog wel eens uit de ring…. Misschien in jouw geval ook geen slecht idee, want wie gaat er nou op het allerlaatste moment, midden in een verhuizing, tussen alle dozen en ingepakte tassen, nu nog lekker naaien?????? Met als opgelegde eis, dat het die volgende dag ook nog eens klaar moet zijn!!!!!
Echt hoor jes, maak jezelf nou niet zo gek….misschien moet je ook eens de handdoek in de ring gooien, ik denk dat iedereen dat best wel begrijpt…..en je zal zien dat je dan vanzelf tegen je stekker aan loopt!

Kus

Het bericht Hoe erg is het eigenlijk? verscheen eerst op Wijruimenop.com.