Tagarchief: vergeten

Chaotische toestand

Oke Mariek, allereerst goeiemorgen, want het is ochtend, aan het ontbijt, dochter aan het oefenen met snijden en smeren, ze eet nu eerst alle jam op, (niet aan je mes likken!), en ondertussen galmt er door mijn hoofd iets wat ik helemaal was vergeten… Cadeautjes voor vanavond, check… En er was nog iets.. Ik word vanmorgen wakker en ineens voel ik paniek.. We nemen voor vanavond ook allemaal iets lekkers mee…. TOTAAL VERGETEN!
Dan voel ik vanuit mijn tenen een soort prikkeling, een tinteling en wil me eigenlijk gelijk het dekbed over mijn hoofd trekken.

Er moet toch een makkelijk recept te vinden zijn in één van mijn vele kookboeken. Maar alleen de gedachte al dat ik ze moet pakken (ze liggen gewoon voor het grijpen) geeft me een moe gevoel.

Oke, ik ga eerst samen met dochter de tafel dekken. En ondertussen raast het door mijn hoofd dat ik ook moet koken voor vanavond, niks in huis heb, nou ja geen aardappels, best een onmisbaar ingrediënt in dit huis. Dus we gaan boodschappen doen, en ik neem kant en klare dingen mee heb ik net bedacht. Dat er tussen al die chaos ook nog tijd is voor briljante ideeën, dat verbaasd mij dan weer. Ik neem een netje mandarijnen mee en kant en klare broodjes voor de oven. ZO! Hè, dat geeft lucht. Opgeruimd staat netjes.
Is het bij jou ook een chaotische toestand, of heb jij een schema (waar jij je dan ook aan houdt)? 

Ha,ha, lieve jes, zo herkenbaar, zo had ik me toch laatst een dag pff……, ik verslaap me zelden, maar nu was het toch gebeurd, wat sta je dan toch naar op zeg, iets wat chaotisch snel ik naar de winkel, met een zeurend kind onder mijn armen, met als resultaat dat ik in de winkel 2 producten was vergeten te scannen, waardoor alles opnieuw aan de gewone kassa gescand moest worden en dan sta je nog met het schaamrood bij de auto, om tot de conclusie te komen, dat je de helft vergeten bent. Ik had geen tijd om weer terug te gaan, want ik moest mijn oudste van school halen. Eenmaal daar aangekomen, moesten mijn jongste en ik nog even wachten in de auto en terwijl ik de signalen en de klachten van mijn jongste die ochtend in de wind sloeg, kreeg ik deze nu letterlijk over mij heen. Hij had de hele auto onder gespuugd en als ik zeg hele, dan is dat niet overdreven. Heel even wist ik niet goed hoe of wat ik moest doen, gelukkig nam mijn verstand al snel de overhand en ging ik aan de slag om mijn zoon, auto en mijzelf enigszins te fatsoeneren met godzijdank een heel pak snoetenpoetsers…die ik altijd in mijn tas bewaar.
Eindelijk als we allemaal zuur riekend, met een vleugje Zwitsal in de auto zitten en richting de snelweg rijden om naar de tandarts toe te gaan, komen we in een file terecht, met als hoogtepunt dat ik een afslag mis.

Ik zou willen zeggen, dat dit soort dagen sporadisch voorkomen, maar helaas….het past mij maar al te goed, we gaan er altijd weer voor, maar soms mag je me best op stand-by zetten.
Fijn om te lezen dat jij dat soort dagen ook hebt…..

Facebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedinFacebooktwittergoogle_plusredditpinterestlinkedin