Lieve jes,

Op dit moment houd ik een opruim beurt bij mij zelf, de “oude” Marieke eruit en de “nieuwe” Marieke erin, hoe de nieuwe Marieke eruit gaat zien is nog niet helemaal duidelijk, gelukkig hoef je dat tegenwoordig niet meer alleen te doen en zijn er verschillende manieren om dit te verwezenlijken bijvoorbeeld door een levenscoach of een psycholoog in te schakelen….

Gelukkig zit er ook geen tijdslimiet aan, anders zou dat nog onnodig stress opleveren, toch merk ik nu dat het einde van 2014 nadert er wel een bepaalde spanning aan zit te komen….., ga ik die omslag naar de nieuwe Marieke redden, of zal er nog een flink vervolg zijn in 2015…. Eigenlijk maakt het ook niet uit, het is goed om überhaupt aan de slag te gaan met jezelf…..Waar ik wel achter ben gekomen is dat het niet iets is om je voor te schamen, sterker nog, ik denk dat het voor iedereen goed zou zijn om een stukje zelf reflectie te doen. Lekker even de bezem door je hoofd te halen, de stofdoek wapperen door alle eigenaardigheden die je de laatste paar jaren heb ontwikkeld en het verleden weer even ordenen. Weer nieuwe doelen in het leven maken en nog belangrijker ze ook uit te voeren, maar hoe doe je dat? Hoe zet je al je angsten en aarzelingen opzij….?

Kus,
Marieke 

Hi schat, multitasking, ik schrijf op de plee, kind in bed, en ipad mee naar de wc.. Tis eigenlijk vreselijk, ik wil gewoon poepen met aandacht, maar zodra ik de woonkamer in kom, zie ik alle zooi, lees stof op de vloer (neem nooit een zwartwitgeblokte vloer) en de bank vol vlekken.. Dus dan maar zo. Ik zit best lekker zo.. Een soort eigen kantoor gevoel.

Zelfreflectie, dat is iets wat ik eigenlijk elke dag doe. Ik groei elke dag. Echt, ik zie elke dag dat ik aan iets werk, dat ik in een proces zit. Ik denk zelfs dat je je hele leven van het ene proces in het andere duikt. Dat is groei. Puur groei.
En dat het eind van het jaar nadert, ja dat is zeker waar. Ik voel dat ook. En meid, er zal zeker een flink vervolg zijn in 2015. Je gaat niet in drie weken compleet nieuw worden. Dat is een weg, een rivier die stroomt, jij bent de rivier. En rivieren ontwikkelen.Wat nou als je processen als cursussen gaat zien? Je bepaalt zelf het onderwerp, dus bijvoorbeeld leren omgaan met angsten. Wat zijn angsten en wat is daarvan het nut. Oorsprong en geschiedenis van angsten onderzoeken, etc.

Al een aantal jaar ben ik bezig om elk jaar, aan het begin van elk jaar, een onderwerp te zoeken, en eigenlijk is het geen zoeken, want als ik goed kijk, ligt het voor voor me, het wordt als het ware door het leven aan me tentoongesteld. Nu is het onderwerp (weer) loslaten. Want dit past nu in mijn leven. Ik ga door de verhuizing loslaten. (Ja, ik schrijf over de verhuizing omdat dit nou eenmaal zo groot is in mij leven, ik kan er onmogelijk niet over schrijven merk ik… Nou ja, we zien wel)
Ik ga dit huis loslaten wat ik onwijs moeilijk vind. Ik ben 100 keer verhuisd, maar dit huisje is onze veilige haven geweest, een cocon, en onze dochters eerste huis. Dus dat wordt een zware dobber. En dat is niet erg. Dat is normaal. Ik ben niet bang voor mijn emoties. Ik weet dat ze erbij horen, ik koester ze juist want ze houden mij gezond. Ik plan tijd vrij om te voelen en te ervaren. Wellicht met een boek in mijn bed, luieren op de bank met kind en man, huilen en lachen, praten en wiebelig voelen. En soms alles tegelijk en soms ineens windstilgevoel.

Ervaar het maar zeg ik dan tegen mezelf. 🙂
Liefs en kus en bedankt voor het kijkje in jou innerlijke opruimproces.
X