Jes, waar bestaat voor jou een goede vriendschap uit? Heeft vriendschap voorwaarden, regels en gedragscodes? Ik ben in het verleden aardig wat vriendschappen verloren, de één beleefde ik intenser, dan de ander. Maar ik ervaar het evengoed als een verlies.
Ik ben vriendschappen kwijtgeraakt doordat het pad dat we aan te bewandelen waren van elkaar verwijderde. De raakvlakken die we schijnbaar hadden raakten steeds meer van elkaar vervreemd.

Ik zou zeggen dat bij ” echte ” vriendschap dat niet uit hoeft te maken hoe of welk pad je bewandelt. Je vriendschap hoort toch bestand te zijn tegen dat soort drempels. Het is toch door dik en dun, goede en slechte tijden?
Maar is dat wel zo? Mijn ervaring is anders, want die vriendschappen van toen, zijn helemaal niet bestand geweest tegen die drempels en verandering! Daar heb ik zelf een grote rol in gespeeld en heel soms zou ik willen dat ik daar alsnog wat aan kon doen. Af en toe mis ik mijn oude vriendschappen en zou ik heel graag willen weten hoe het met ze gaat en ze willen vertellen dat het me spijt.

Zoen

Lieve Mriek,

Ik zie vriendschap als een verbinding met iemand. Een connectie. Een herkenning. Je kunt er van leren, er van groeien. Vriendschap heeft voor mij geen regels, voorwaarden en gedragscodes. Vriendschappen zijn bijzondere connecties. Wij mensen hebben elkaar nodig! Die connectie is van levensbelang! Alle kennis vergaren we immers via andere mensen.
Het leven is een reis. Een treinreis. En soms reizen mensen je hele leven met je mee. Dat zijn de mensen, vrienden, waar je een diepe connectie mee hebt. En je hebt ook vrienden waar je voor korte tijd een diepe connectie mee hebt en na een tijdje ineens die connectie niet meer voelt. Dat kan gebeuren. En dat kan bad ass pijn doen. Dat kan komen omdat je allebei in een proces zit wat niet matcht bijvoorbeeld. Zo heeft ieder mens zijn eigen levenslessen en ieder mens op zijn eigen tijd. Maar dat betekent nog niet dat je voor altijd geen vrienden meer kunt zijn. Soms heeft een vriendschap een rustmoment nodig. Een pauze. Om ruimte te creëren.
En soms ben je jong en zeg of doe je dingen waar je nu anders tegenaan kijkt, dat kan ook. Toen ik jonger was oordeelde ik best wel, en was ik koppig en stond ik moeilijker open voor andere gedachten, andere manieren van kijken. Nu ben ik er dol op! Maar ik heb dan ook nogal wat groeiprocessen doorgemaakt, waarin ik mijzelf tegen ben gekomen.
Als je voelt dat je spijt hebt, is het zeker niet verkeerd om dat gevoel te uiten. Maar neem het jezelf niet kwalijk. Je was jong en nu weet je beter. Je zou geen spijt voelen als je niet gegroeid zou zijn. Dus je kunt ook trots op jezelf zijn, en trots voelen, want je bent dus gegroeid en wijzer geworden!
X

Illustraties door Greet Diels