Jemig Marieke, als ik erbij nadenk hoeveel ik nog kan leren in het leven, dan kriebelt het van ongeduld in mijn buik! En van opwinding. Want hoe leuk is dat! Heel leuk! Want weet je, ik ben erachter gekomen dat het nooit te laat is. En dat je nooit te oud bent! Vroeger dacht ik, al spelend met de Barbies en fantaserend over later, dat als je 30 bent, nou dan weet je het allemaal wel! Dan ben je echt wel oud! En dan heb je een huis vol kinderen, dan weet je alles wat je maar wilt weten en heb je een baan waar je u tegen zegt. Niks is minder waar. Op je 30e lieve Marieke, begint een hele nieuwe fase. Ik kwam er rond die leeftijd achter dat ik de pubertijd en het jong en onbezonnen zijn had overleefd. En toen begon er een hele nieuwe fase. De “wie ben ik in godsnaam” fase. En nu, in mijn bed, fantaseer ik alweer over de toekomst. Zonder Barbies. Ik fantaseer wat me allemaal nog te wachten staat. Over fases en processen die geduldig op de plank liggen. Wachtend tot ze aan de beurt zijn. Waarvan ik weet dat ze vast moeilijke momenten hebben, maar waarvan ik ook weet dat ik er nog sterker, of wijzer uit ga komen. Waarop weer een nieuw proces volgt. Ik vind het heerlijk. Ik ben er niet bang meer voor, of huiverig dat ik het niet aan zou kunnen. Wat een oneindigheid aan mogelijkheden. Als we 90+ zijn, en we met z’n allen in een supersonisch bejaardentehuis zitten hebben we de kennis doorgegeven aan onze kinderen en wellicht kleinkinderen.
Leuk toch?
Liefs

Ik had ook veel moeite met de 30! Een soort van vroege midlife crisis. Want ik had het gekke idee Jessie, dat als ik 30 was, ik nu toch wel in de leeftijd was, dat ik heel veel moest weten. Dat ik wijs en doorleefd moest zijn, dus ik knalde nog even snel een hbo-tje er tegen aan, nam nog een tatoeage en maakte samen met manlief nog even op de valreep een beeldschone baby. Zo dacht ik been there, done that! Wat een illusie was dat zeg! Want zoals je zelf al omschrijft dan begint het pas! Ik denk dat ik in mijn 9 jaar, dat ik nu in de drie nul fase zit, meer heb geleerd dan in de fase twee en één nul. Wat een rollercoaster is dat zeg! Nu houd ik van leerprocessen, maar dat wil niet zeggen dat het ook gemakkelijk is. En net zoals jij ben ik ook heel benieuwd naar de volgende fases van het leven, gelukkig kunnen we onze ervaringen delen met elkaar en met onze vrienden van www.wijruimenop.com

Kus

Illustraties door Greet Diels