Ik ben Klassenmoeder dit jaar Jes en dat doe ik met nog twee andere moeders. Wij hebben een lijst gemaakt waarmee betrokkenheid van ouders wordt gevraagd om mee te helpen bij bepaalde activiteiten gedurende het schooljaar. Hier kun je je op inschrijven. Vandaag stond er op de agenda: schoonmaken van het klaslokaal. Dit staat er meerdere malen op, want het is daadwerkelijk nodig. Getverderrie wat zijn die tafeltjes en stoeltjes ranzig. Ik was (gelukkig) niet de enige die zich had opgegeven voor deze ondankbare taak. We waren met z’n vijven in totaal. 5 moeders, want werkelijk waar het zijn nooit de vaders die zich inschrijven voor dit soort dingen. 5 moeders die naar mijn mening stuk voor stuk supermama’s zijn. Een moeder met 4 kinderen en 4 dagen werkzaam als docent verpleegkunde in een ziekenhuis. Een heftige job als kinderarts en moeder van twee, een moeder die met haar jongste dochter regelmatig naar het ziekenhuis moet en evengoed drie dagen werkt. Een moeder met een eigen zaak! Allemaal druk bezet en allemaal moeders die elke dag weer het onderste uit de kan halen om de dag goed te laten verlopen. Wat heb ik gelachen, mij verwonderd en verbaasd! Maar vooral is het mij duidelijk geworden, dat we allemaal sterke, hardwerkende, liefdevolle vrouwen met ballen zijn en dat we trots op onszelf mogen zijn!
Lieve darling,
Ik ben altijd enorm onder de indruk van moeders die er picobello uitzien, tijd hebben om te sporten, een bruisend seksleven hebben, weekendjes weg gaan met en zonder gezin, een eigen zaak runnen, hun hart volgen, humor hebben, druk zijn, benen geschoren, bikinilijn op orde, etentjes geven, klassenmoeder zijn, luizenvangers, kortom, superhumans. En inspirerend is het om, al kleverige schoolbankjes boenend, al die verhalen te horen van de medemoeders.
Ik zou niet weten hoe ze het doen. Ik zou elke dag huilend naar bed gaan. Sterker nog, ik heb geen eigen zaak, werk parttime, kan vrijwel al mijn werktijd zelf indelen, heb 1 kind, ben geen klassenmoeder. Ik heb mijn handen vol aan mijn emoties en processen waardoor ik overvallen wordt. Het gezin runnen is alsof je een klein bedrijfje runt.
Zo gaat mijn meisje volgende week naar de basisschool…. Dan weten alle moeders wel wat ik bedoel. Een enorme overgangsfase. Een schijnwerper op mijn gezin. Fel licht. Alle gevoel uitvergroot, piekerdepieker. Traktaties, verjaardagsfeestje, uitnodigingen, maar ook loslaten… En dat… Marieke, maakt voor mij dat alle moeders met hun hart op de juiste plek, de sterkste wezens op aarde zijn. Allemachtig wat een geweld in mijn hart. Een ode aan de moeder.
X
Illustraties door Greet Diels
