Hallo Mariekedarling,
Ik heb bijna, oke, helemaal een zak cheese en union chips op. Echt op. Ik had m nog even opzij gelegd, heel trots.. En toen toch gepakt en leeg gegeten. Zonder enige weerstand!!! Hijs weer weg. Iemand heeft mijn weerstand gejat. Zo, foetsie weg. Das toch lullig Marieke..
Maar ja, wat doe je eraan. Ik heb ervan genoten. Dat telt ook voor iets. Iets vettigs. Iets zouts. Hmmm chips…..
Nee! Luister Jessie en Marieke. Nu is t weer genoeg geweest! Je lijf is je goddelijke tempel. Ik wil geen fabriekssmurrie eten. Geen gif en geen troep.
Ik wil groene gezonde groente eten, lekkere tomaatjes, zelfgemaakte bouillon blokjes in een weckpotje, kikkererwten wellen, wecken en inmaken. Maar ja,… Enig idee hoeveel tijd dit kost? Daar gaat je motivatie hoor. Down the drain. Hup, zo t gootsteenputje in. Met een kolkende beweging. Om t even levendig te maken. Hoe moeten we in godsnaam t leven gezond leven en doorkomen Marieke!!! Weet jij t?
Ik wil chips eten en lachen tijdens een film met vriendinnen. Maar dat gaat niet meer. Het lachen met vriendinnen wel, maar dan met zelfgemaakte suikervrije heerlijke meuk. Want ik heb al een proces in gang gezet, met af en toe een terugval van chipsmanie. Een proces die niet terug te draaien is. Ik ga zo een salade maken. Ineens weer zin in…
X
Hahahahaha, Ik kom niet meer bij! Wat een hysterisch gebeuren is dat nou toch weer! Wat is dat toch met ons, dat we er de ene keer zo veel grip op hebben en de andere keer foetsie, weer weg. Waarom is het toch zo moeilijk om gedisciplineerd te blijven! Voet bij stuk te houden, met de vuist op tafel te slaan en te zeggen GENOEG is GENOEG!
Of houden we stiekem van die zonde en die terugval? Het geeft ons ook het gevoel dat we ook maar mensen zijn en dat we het soms ook even niet goed meer weten. We willen alles maar goed kunnen, leggen de lat ook zo hoog. Heel soms gebeurt het dat we de boel, de boel ( lees: terugval )laten en eigenlijk is dat soms best even fijn. Het loslaten, geeft ook iets bevrijdends!
Dus jes ik zeg je bij deze, het komt wel goed schatje! Is het niet nu, is het wel morgen…..
Dikke kus op je wang.
Illustraties door Greet Diels
Hoi meiden! Het gaat volgens mij niet om in balans zijn, maar juist om in en uit balans zijn. En voelen dat dat ‘balans vinden’ golven zijn. Jij bent de rots, die blijft altijd staan. De rest is dynamiek. De golven brengen en nemen. Soms voel je je een stil diep meer, soms een woeste zee, met onbekende stromingen. Laat het streven naar balans los. En geniet!
Ik lees je antwoord nu net pas en ik realiseer me dat ik dit vorige week ook bedacht… Wat nou als het helemaal niet de bedoeling is dat je in balans moet zijn, de godganse dag.. Wat nou als het gaat om te leren omgaan met onbalans… Je woorden zijn weer fijn Marija, bedankt. Liefs.