Hoi lieve medemoedermarieke,

” Nee niet doen! Afblijven! Nee dat mag niet! Neeeee! Heb je bananen in je oren? ( zeer oldskool klinkt dat he..) Hoor je mij? Luisteren!! Eerst opruimen… Nee, eerrrrrrst opruimennnnn…., niet gooien! Oprapen! Ik wacht….. Goed zo! Neeeeeeeee niet slaan! Dat mag niet! Niet met je schoenen op de bank! Dat is niet om mee te spelen!”
Je hebt van die dagen….. Dan is opvoeden serieus gewoon even niet leuk. Echt geen drol aan. Gewoon een aaneenschakeling van nee en niet doen en nee mag niet.
Gatver.
Dus ja. Die dagen heb je ook. Ik bedenk dan altijd maar dat ik later het resultaat ervan terug zie. Dat is een fijn vooruitzicht. Dat dit even moet. Doorbijten. Doorzetten. Zonder zelf boos te worden. Begrijpen dat zij grenzen zoekt. Zodat mijn kleine uk weet wat wel en niet mag.
Maar gatver.
Ik vraag me ook altijd af of ik het dan wel goed doe.
Op zo’n dag, en gelukkig is dat niet dagelijks, zeg ik zoveel nee.. Grenzendagen. Lekker grenzen zoeken, die driejarige van mij. “Mama, waar ligt de grens?” “NOU HIER!”
Pffffffff ik tel wat tot tien op zo’n dag…. 12345678910. Wie niet weg is is gezien….
X

Ha ha Jes, wat wordt je soms als ouders op de proef gesteld he? Dochter lief is haar grenzen aan het testen, maar tevens worden je eigen grenzen ook getest. Hoe grappig is dat! Ja dat kan ik nu makkelijk zeggen hoor, want terwijl ik dit schrijf, zijn mijn lieve, altijd grens opzoekende schattebouten, 2 dagen uit logeren😉

Wat ik altijd als heel bizar ervaar Jes, is die spiegel die onze kinderen ons voorhouden. Ik vind dat vaak zo confronterend. Ik zie mijn manier van communiceren en de manier van omgaan met anderen terug in mijn kinderen. Da’s best gek hoor! Je moet je zo bewust zijn van je eigen handelen en acties. Het goede voorbeeld geven!
Het geven van grenzen hoort daar ook bij en laat dat nou inderdaad een grote uitdaging te zijn, want laten we eerlijk zijn, hoe fijn is het om af en toe lekker grensoverschrijdend bezig te zijn. Hoe zalig is het om uit je vlabakje te drinken, om een mooie muurtekening te maken met wasco, om met je vieze en plakkerige vingers een hartje te tekenen op de ramen en om met je modderpoten ( jawel, let op het woord gebruik ) op de bank te ploffen. Dat zouden we toch stiekem allemaal wel graag willen. Ik kijk schichtig of er niemand in de buurt staat en schreeuw: Schijt aan die stomme regels en grenzen, leve de anarchie!!! Hi hi….

Kus!

Illustraties door Greet Diels