Hey jes,

Ik schiet lichtelijk in de stress, want manlief heeft een poosje geleden onze kinderen opgegeven voor een kinderuitje van de camping en dat het uitje vandaag zou zijn, was hij even vergeten.
Terwijl wij allemaal nog op één oor lagen, worden we gebeld door het animatie team of we op willen schieten want de bus vertrekt zo….”Wat, waar, hoe….”, gil ik. De kinderen worden door ons uit hun bed gesleurd en aangekleed. Ik gooi nog een onverantwoord ontbijt in een tas en even later zitten ze met manlief in de auto op weg naar de al 20 minuten wachtende bus. In de caravan, krijg ik geen hap door mijn keel. We hebben onze kinderen aan wild vreemde mensen meegeven, ongewassen, tanden niet gepoetst, iets wat verwilderd en waarvan er 1 met een nogal ongebruikelijke gebruiksaanwijzing. Nog geen 5 minuten later gaan manlief en ik op de fiets richting receptie. We vragen alle info op, een beetje laat, want dat hadden we natuurlijk allang moeten weten….Wat voel ik me een slechte moeder zeg….en manlief maar brullen ” Het wordt vast een leuke dag” !!!!! Slik….

Hi meid, hahahahahahahahahahahahahaha wat vreselijk grappig! En wat erg! En hilarisch! Mannen…. 😉
Mooi om het verschil te lezen. Papa gewoon vol vertrouwen en direct loslatend dat zijn kindjes stinkend in de bus zitten. Zich verheugen dat hij een vrijwel gehele dag samen met zijn vrouw is..
En de mama wachtend, met lieve stressvlekjes in de nek, en niet kunnen genieten van de ruimte die ze ineens heeft en om even niet op te hoeven letten. Piekerend over ongepoetste tanden en slaapkruinen.
Ja… Mannen en vrouwen zijn zo verschillend. Dat is maar goed ook. Dat houdt de balans erin. De weegschaal die relatie heet in evenwicht. Vult elkaar aan. Mooi is dat!

Illustraties door Greet Diels