Hoi piepeloi,

Ik liep laatst door het pittoreske Schiedam, een heerlijke plek op aard. De grachtjes en de scheve pandjes met fantasievolle architectuur. Zoals het vroeger was, loop ik nu in mijn moderne leuke jas met mijn moderne lieve kindje. Ze draagt vintage kleding dus ze past goed in het straatbeeld.
Een hoop pandjes staan leeg. Dat zou je kunnen zien als ” he jammer, wat een leegstand, gatsie en wat ongezellig!” Maar ik zie mogelijkheden. En ik ben vet nieuwsgierig wat er allemaal gaat komen! Welke creatievelingen er met gerse pop up winkeltjes komen! Mensen die met hun hart werken waar de passie van af spat! Waar je binnenloopt en dan gegrepen wordt door de sfeer. Met verrassende producten of zelf gemaakte inspirerende spulletjes. Unieke producten. Passiedruipende homemade jammetjes ofzo.
Of warme wollen oma sjaals, zelf gemaakt door een groep studenten samen met echte oud Hollandse oude vrouwen, met fantasievolle patronen.
Goh, ik kan echt niet wachten! Ik loop wekelijks langs de lege pandjes te dromen en ik wacht… Ik wacht… Kom maar op peeps! Make my day!
Weet je waar ik ook zo nieuwsgierig naar ben Mariek… Wat er gaat gebeuren met al die lege enorme winkelcentrums… Een enorme ballenbak? Appartementen? Een leefcommune? Dat laatste lijkt me wel wat… Als al die massaproductie wegvalt… Wat blijft er dan over? Mensen die vanuit hun hart gaan creëren? Waar ligt jouw hart?

X Jes

Heeeeyyy,

Oh my god, ik zou zoooooo graag zo’n krakkemikkig oud pandje willen hebben! Met een enig, sfeervol winkeltje erin. Ik zou dan tweedehands spulletjes en brocante verkopen die zich voordoen als mooie schatten en cadeautjes. Een vitrine vol met leuke hebbedingetjes en sieraden. Fijne muziek zoals oud gerijpte jazz op de achtergrond eventueel met wat kneuterige tafeltjes waar je een lekker bakje koffie of thee kunt drinken, onder het genot van een heerlijk lekker handgemaakt bonbonnetje van de patisserie op de hoek. Ik zie mijzelf rond zwieren met een gezellig bloemetjesschort voor, zet hier en daar wat spulletjes recht. Schud het verse veldboeket op, die ik op de toonbank heb neergezet en zwaai naar de overbuurman die zijn krantje bij de kiosk heeft gehaald, daar ligt mijn hart Jes. Een droom, ik weet het! Helaas is er geen ruimte meer voor dit soort ondernemingen. Mensen zitten het liefst met hun billetjes op de bank met hun laptop op schoot, te winkelen. En het ergste is dat ik het ook zo goed begrijp. Ik weet soms ook niet goed waar ik de tijd vandaan moet halen om uitgebreid te gaan shoppen. Het gevolg daarvan is dat het straatbeeld met die enige winkeltjes inderdaad helemaal verdwijnt, hoe naar is dat!

Dikke zoen

Illustraties door Greet Diels