Alle berichten van Ruimte Maker

Ben je nou helemaal gek geworden!

december 7, 2015UncategorizedAngst, kapster, London, terreurRuimte Maker

Hey jesiepessiepoepchinees,

Ik ga heerlijk met mijn vriendinnetje naar Londen. We hebben het er al dagen over. De hele trip is al helemaal ingevuld met enige en hilarische dingen die we gaan doen en bekijken. Ik heb er zin an, of eigenlijk ik had er zin an. Ik ben even helemaal van mijn padje, ik ben verbouwereerd, maar vooral flabbergasted over wat er allemaal in Parijs is gebeurd en het gevolg daarvan.
Mijn altijd gezellige Rotterdamse kapster, waar ik vanmorgen even was, zei dat ze bang was. Ze vertelde, dat ze sommige klanten anders is gaan bekijken. Met meer wantrouwen en argwaan.
Haar vooroordelen en angst begonnen parten te spelen.
Toen ik vertelde waar ik naar toe ging, drukte ze mij dan ook op mijn hart, dat ik alle nooduitgangen moest controleren en dat ik drukke ruimtes en gebouwen moest vermijden. Want ze zei “je weet maar nooit”!
Ik vind het verschrikkelijk wat er is gebeurd. Ik kan je zeggen jes, dat ik echt intens verdrietig ben, maar ik laat me potverdikkie niet gek maken! Ik laat mij niet leiden door die terreurangst, die zij hebben veroorzaakt. Hoe durven ze! Ik zal ze een poepie laten ruiken en het leven vieren!!
X

Hoi wijffie,

Vier het leven lieve schat, en ook voor alle lezers, VIER HET LEVEN! Nu is alles wat er is. Nu. Dit moment, het moment dat je dit leest. Dit moment met je kindjes, met je geliefde. Het verleden is er niet meer en de toekomst bestaat niet. Dus nu. Nu moeten we het doen, leven. En angst verlamt. En door angst gaan wij mensen piekeren. En door piekeren vergeet je het nu. Angst in een normale reactie van het lichaam. Het is niet meer dan normaal dat we dat nu voelen.
Ik vind het belangrijk dat ik weet hoe mijn lijf werkt, zodat ik de angst kan voelen zonder in paniek te raken. Door de werking van mijn lijf te snappen, kan ik het echte diepe gevoel helemaal voelen en dan, omdat ik het begrijp, relativeren. Makkelijk is het niet, vergt wat oefening, maar het werkt perfect. De angst krijgt geen blijvende greep op mij.
Cortisol wordt soms het stresshormoon genoemd omdat het vrijkomt bij elke vorm van stress, zowel fysiek als psychologisch. Het zorgt ervoor dat bepaalde eiwitten in spieren worden afgebroken waarbij aminozuren vrijkomen. Hiervan kan glucose (energie) worden gemaakt. Deze energie wordt gebruikt om het lichaam weer terug te brengen in homeostase; op het moment van stress komt adrenaline en noradrenaline vrij om het lichaam alerter te maken en klaar om te vechten/vluchten. Cortisol zorgt ervoor dat dit verlies van energie weer wordt gecompenseerd. (bron Wikipedia)
Een blijvende aanmaak van Adrenaline en Cortisol vergiftigt je lichaam.
http://jessevandervelde.com/stress-hormoon-cortisol-verlagen-herken-stress-aan-deze-symptomen/. <-- Op deze site wordt het goed uitgelegd. Dus ja Mariek, ik vier het leven met je mee. VIVA LA VIDA! X Copyright - Huis van Greet

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Heb ik dat?

november 30, 2015UncategorizedAfscheidsfeestje, auto, motorkap, rookRuimte Maker

Moet je dit nou toch weer horen Jess.
Ik had een enig afscheidsfeestje georganiseerd in het altijd gezellige, maar drukke Rotterdam, voor onze lieve collega Jessie. Ja, voor jou dus….Ik was al weken bezig met het uitzoeken van leuke cadeaus. Collega’s hadden hun bijdrage geleverd in enige maaksels en het stond mooi verpakt te wachten in de auto om gegeven te worden aan jawel nogmaals jou….

Opgemaakt en wel stap ik blakend van vertrouwen, omdat ik lekker op tijd ben, om kwart voor zes de auto in. Ik denk nog bij mijzelf: laat ik niet over de snelweg gaan aangezien er rond dit tijdstip altijd files zijn.
Na 10 minuten te hebben gereden stuit ik me toch op een enorme opstopping. Neeehh, dacht ik nog, mij maken ze niet gek. Ik ben keurig op tijd. Take it easy, take a Sisi!
Drie kwartier later, toch maar iedereen een Whatsappje gestuurd dat ik helaas verlaat ben. Ik zet de muziek nog maar eens een tandje harder en zing uit volle borst mee, totdat mijn neus een verraderlijke geur opsnuift en ik een enorme rookwolk uit mijn motorkap zie opkomen.
Helluuuuppp heb ik dat. Na bibberend verschillende telefoontjes gepleegd te hebben, kom ik eindelijk achter het telefoonnummer van SOS autohulp. En daar sta ik dan, met mijn nieuwe en dure schoenen in de blubberige berm, in de kou en regen, te balen! Hoe gek kan het lopen. Heb jij een fijne avond gehad😏?
X

Serieus…… Autopech staat vast in de tot 3 met meest irritante gebeurtenissen… Serieus….. We hadden daar in t mega fijne restaurant, goed uitgezocht, Bazar in Rotterdam Witte de Withstraat, daar jij de ceremoniemeester was van mijn feestje, enorm medelijden met je. Ik had nog voorgesteld om je te gaan halen, maar je auto past niet in mijn kofferbak, en laten staan is ook zo wat.
Zijn je schoenen al weer schoon? Ben nu enorm benieuwd naar je nieuwe schoenen en naar je kekke kapsel. Mooi woord hè, kek? Is mijn nieuwe woord van de week.
Maar ondanks jouw ellende, heb ik toch een enorme fijne avond gehad. En we doen het gewoon nog eens over, heb ik lekker twee feestjes! Jeej! Volgende keer met de metro komen, meeeeega handige uitvinding.
X voor pechvogel.

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Vervreemd

november 16, 2015Uncategorizedraakvlakken, verandering, VriendschappenRuimte Maker

Jes, waar bestaat voor jou een goede vriendschap uit? Heeft vriendschap voorwaarden, regels en gedragscodes? Ik ben in het verleden aardig wat vriendschappen verloren, de één beleefde ik intenser, dan de ander. Maar ik ervaar het evengoed als een verlies.
Ik ben vriendschappen kwijtgeraakt doordat het pad dat we aan te bewandelen waren van elkaar verwijderde. De raakvlakken die we schijnbaar hadden raakten steeds meer van elkaar vervreemd.

Ik zou zeggen dat bij ” echte ” vriendschap dat niet uit hoeft te maken hoe of welk pad je bewandelt. Je vriendschap hoort toch bestand te zijn tegen dat soort drempels. Het is toch door dik en dun, goede en slechte tijden?
Maar is dat wel zo? Mijn ervaring is anders, want die vriendschappen van toen, zijn helemaal niet bestand geweest tegen die drempels en verandering! Daar heb ik zelf een grote rol in gespeeld en heel soms zou ik willen dat ik daar alsnog wat aan kon doen. Af en toe mis ik mijn oude vriendschappen en zou ik heel graag willen weten hoe het met ze gaat en ze willen vertellen dat het me spijt.

Zoen

Lieve Mriek,

Ik zie vriendschap als een verbinding met iemand. Een connectie. Een herkenning. Je kunt er van leren, er van groeien. Vriendschap heeft voor mij geen regels, voorwaarden en gedragscodes. Vriendschappen zijn bijzondere connecties. Wij mensen hebben elkaar nodig! Die connectie is van levensbelang! Alle kennis vergaren we immers via andere mensen.
Het leven is een reis. Een treinreis. En soms reizen mensen je hele leven met je mee. Dat zijn de mensen, vrienden, waar je een diepe connectie mee hebt. En je hebt ook vrienden waar je voor korte tijd een diepe connectie mee hebt en na een tijdje ineens die connectie niet meer voelt. Dat kan gebeuren. En dat kan bad ass pijn doen. Dat kan komen omdat je allebei in een proces zit wat niet matcht bijvoorbeeld. Zo heeft ieder mens zijn eigen levenslessen en ieder mens op zijn eigen tijd. Maar dat betekent nog niet dat je voor altijd geen vrienden meer kunt zijn. Soms heeft een vriendschap een rustmoment nodig. Een pauze. Om ruimte te creëren.
En soms ben je jong en zeg of doe je dingen waar je nu anders tegenaan kijkt, dat kan ook. Toen ik jonger was oordeelde ik best wel, en was ik koppig en stond ik moeilijker open voor andere gedachten, andere manieren van kijken. Nu ben ik er dol op! Maar ik heb dan ook nogal wat groeiprocessen doorgemaakt, waarin ik mijzelf tegen ben gekomen.
Als je voelt dat je spijt hebt, is het zeker niet verkeerd om dat gevoel te uiten. Maar neem het jezelf niet kwalijk. Je was jong en nu weet je beter. Je zou geen spijt voelen als je niet gegroeid zou zijn. Dus je kunt ook trots op jezelf zijn, en trots voelen, want je bent dus gegroeid en wijzer geworden!
X

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Eenzaam

oktober 26, 2015Uncategorizedartikel, bezinning, Diepgang, eenzaamheid, momentenRuimte Maker

Hey jes,

Ik las laatst een artikel over de groeiende eenzaamheid bij jonge moeders. Het blijkt zo te zijn, dat we zo druk zijn met het vervullen van allerlei rollen, taken en afspraken, dat we eigenlijk helemaal aan ons zelf voorbij gaan.
Een speelafspraak hier, een poetsdoekje daar, op tijd van je werk weg om nog even een boodschapje te doen. Hup de kinderen weer in de auto, omdat judo zo begint en je de kinderen nog in hun pak moet hijsen.
Het is eigenlijk van de zotte. Waar zit de tijd voor jezelf? In de avond als de kinderen op bed liggen misschien? Even tussen de was en een ouderavond in? Of in dat uurtje sporten in de week? Ik betrap mijzelf erop dat ik soms met een apathische blik alle t.v. kanalen langs zapp, om vervolgens niet eens goed meer te weten wat ik nou allemaal aan het kijken ben. Waar blijven de momenten van diepgang en bezinning? Waar blijven de momenten waarop je kan zeggen, dat er persoonlijke groei heeft plaats gevonden, of dat je zo intens hebt genoten van een mooi boek, of hysterisch met je vriendinnen hebt gelachen. Waar zijn jouw momenten jes?

Kus.

Hi lieve Mariek.

Ja waar zijn mijn momenten!? Waar zijn ze inderdaad! T was me van de week opgevallen dat ik een heus atelier heb! Met alles erop en eraan. Omdat dat een lang gekoesterde wens was, en we nu ruimte hebben, heb ik die ruimte vet tof ingedeeld. Met verf, een schildersezel, stoffen, een naaimachine, plakband, kortom alles wat je nodig hebt om crea te doen. Nou Mariek en de rest van de wereld, ik heb er nog nooit gezeten. Omdat ik te druk ben met werken, boodschappen doen, regelen, afwassen, was ophangen, te veel mijn werkmail checken en beantwoorden waardoor ik mij weer schuldig voel tegenover mijn kind en man, en tijdens het poepen Facebooken. Dus ja… Ik moet weer opnieuw op zoek naar mijn momenten. Serieus. Enorm bedankt voor de reminder. En toevallig kwam ik een retegoed artikel tegen: http://www.nrc.nl/next/2015/09/26/alleen-sukkels-hebben-het-druk-1537426
We doen iets niet helemaal goed hoor… Snel weer lekker lachen, want druk zijn en de maatschappij is maar verzonnen hoor. Serieus. Iemand heeft de regels maar verzonnen! Dus verzinnen we toch gewoon iets anders. De ballen met die drukte.
X op je lekkere bekkie.

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Verkleedpartijtje.

oktober 12, 2015Uncategorizedmoordspel, party, VerkledenRuimte Maker

Hey lekker wijf,

Zoals je weet, ben ik dol op verkleedpartijtjes, altijd al geweest! Een moment om iemand anders te zijn, grijp ik graag aan.
1 keer per jaar heb ik een verkleedfeestje, waar je aan de hand van een thema, je outfit kiest. Zo heb ik al eens een seventies, black and white, hoe gekker the beter en een filmsterren party gehad.
Dit jaar geen feestje, maar een moordspel! Ik ben 1 van de personages, die een moord heeft gepleegd. Ik speel (jawel) de homoseksuele prins ha ha, om je te bescheuren toch?
Ik ben al dagen van te voren bezig met mijn outfit, heb al pret voor 10. En het spel is überhaupt nog niet eens gespeeld. Enig vind ik het!
Mijn kleine knul, is ook een groot fan van verkleden. Hij heeft een grote verkleedkist vol! Met grote regelmaat krijgt hij (vaak zelf gemaakt door oma of tante) nieuwe outfits. Niet de goedkope en brandgevaarlijke pakken uit de winkel, maar vaak gemaakt van oude gordijnen en gekke stofjes. Het liefst loopt hij de gehele dag in zo’n pak. Hij kan hier zijn creativiteit en fantasie in kwijt. Mooi om te zien, dat hij zich van niemand wat aan trekt. Met trots bekijk ik, hoe hij met zijn borst vooruit, loopt te paraderen over de straat. Hoe simpel kan geluk zijn!

Kus Marieke

Haaaaaaaaaaai schorriemorrie,

Geluk is ook simpel! Zo simpel zelfs, dat t zo aan je voorbij gaat. En maar zoeken en zoeken al die gelukszoekers. Maar hallooooooo….. Geluk is er al! Je hoeft t alleen maar even te zien. En te voelen. En te ervaren. Das alles! Geluk is er altijd. Ook als je leven donker en pijnlijk is. Geluk is er ook. Naast t donkere. Goed kijken en hoppeteeje. Daar is t geluk. Als een klein lichtpuntje aan de horizon. Verstopt in verkleedkleren en hoge hakkeschoenen. Want die droeg ik altijd. Mijn moeders en oma’s hakkeschoenen. En t liefst met hoedje op.
Laatst waren we op het strand. Met dochter, en toen heb ik toch als een bezetene tunnels gegraven! Ineens herinnerde ik me het weer. Dat deed ik vroeger altijd! En nu leer ik t mijn meisje! Kindjes weten feilloos t geluk aan te raken.
We kunnen nog wat van ze leren, van die kleine gelukskenners…

Xje.

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Lekker gezellig….

september 28, 2015UncategorizedKids proof, krulfrietjes, restaurantRuimte Maker

Ha jes,

Wat een belevenis is het om met ons gezin uit eten te gaan ha ha. Het schaamrood stond weer op de wangetjes. Manlief en ik hadden op voorhand al een miscommunicatie. Van te voren hadden we afgesproken naar welk restaurant we zouden gaan. In mijn beleving hadden we iets uitgekozen, waar voor ieder wat wils was. Voor de kinderen een simpel kindermenuutje en een grote tuin mét speeltoestellen. Voor manlief een lekker biertje van de tap en voor moeders menu ontspanning. Manlief had een totaal andere locatie in gedachten (no kids proof) en reed daar blindelings naar toe. Na een kleine woordenwisseling reden we enigszins gehaast terug naar de kids proof locatie. Eenmaal aangekomen werd het ons al snel duidelijk dat het niet uitmaakt waar we naar toe gaan, het lijkt altijd of het voor ons als gezin niet proof is. We zitten nog geen half uur of er zijn al bijna twee flesjes appelsap over de vloer gegaan en worden mijn kinderen hysterisch van een wesp. Worden we aan alle kanten bekogeld met boze blikken, omdat mijn oudste elke keer kneiterhard door de zaak roept dat ze moet poepen. Als kers op de taart vinden ze de krulfrietjes niet te nassen, omdat het niet hetzelfde is als de patat thuis. Zeg nou zelf, daar is toch geen lol aan!

Hi Mariek,

Met schaterlach zit ik te lezen, ik zie het helemaal voor me. Wat een saaie pieten daar met boze blikken in het restaurant. Kindjes die over poep praten, zouden uitgenodigd moeten worden. Juist in een restaurant! En kindjes moeten toch leren om uit eten te gaan? Dat leer ik dochter ook hoor. En dat gaat heus niet vlekkeloos. Letterlijk.
Zullen we een oefenrestaurant beginnen? Een restaurant waar het sjiek is, maar waar toch alles gemorst mag worden, met kopjes met oortjes met de pink omhoog, en waar niemand boos kijkt als je heel hard IK MOET POEPEN roept. Waar je als ouder gewoon de ruimte krijgt om dit soort dingen te leren aan je kind. Een soort restaurantschool. Dat lijkt me wel wat! Wat jij! En met een hordeur tegen de wespen…;-)

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Echt hoor……

september 15, 2015Uncategorizedanimatie, bus, Ongewassen, onverantwoordRuimte Maker

Hey jes,

Ik schiet lichtelijk in de stress, want manlief heeft een poosje geleden onze kinderen opgegeven voor een kinderuitje van de camping en dat het uitje vandaag zou zijn, was hij even vergeten.
Terwijl wij allemaal nog op één oor lagen, worden we gebeld door het animatie team of we op willen schieten want de bus vertrekt zo….”Wat, waar, hoe….”, gil ik. De kinderen worden door ons uit hun bed gesleurd en aangekleed. Ik gooi nog een onverantwoord ontbijt in een tas en even later zitten ze met manlief in de auto op weg naar de al 20 minuten wachtende bus. In de caravan, krijg ik geen hap door mijn keel. We hebben onze kinderen aan wild vreemde mensen meegeven, ongewassen, tanden niet gepoetst, iets wat verwilderd en waarvan er 1 met een nogal ongebruikelijke gebruiksaanwijzing. Nog geen 5 minuten later gaan manlief en ik op de fiets richting receptie. We vragen alle info op, een beetje laat, want dat hadden we natuurlijk allang moeten weten….Wat voel ik me een slechte moeder zeg….en manlief maar brullen ” Het wordt vast een leuke dag” !!!!! Slik….

Hi meid, hahahahahahahahahahahahahaha wat vreselijk grappig! En wat erg! En hilarisch! Mannen…. 😉
Mooi om het verschil te lezen. Papa gewoon vol vertrouwen en direct loslatend dat zijn kindjes stinkend in de bus zitten. Zich verheugen dat hij een vrijwel gehele dag samen met zijn vrouw is..
En de mama wachtend, met lieve stressvlekjes in de nek, en niet kunnen genieten van de ruimte die ze ineens heeft en om even niet op te hoeven letten. Piekerend over ongepoetste tanden en slaapkruinen.
Ja… Mannen en vrouwen zijn zo verschillend. Dat is maar goed ook. Dat houdt de balans erin. De weegschaal die relatie heet in evenwicht. Vult elkaar aan. Mooi is dat!

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Feest?!

augustus 31, 2015Uncategorized40 jaar, mond houden, Surprise partyRuimte Maker

Lieve jes,

Ik ben een surprise party aan het organiseren voor manlief, hij wordt dit jaar 40!! We gaan het, voor ons doen, groots aanpakken. Ik heb een buitenlocatie geregeld met bijpassende aankleding en natuurlijk een hapje, drankje en dansje! Tevens wordt er een video getoond…Lekker corny, ik weet het ha ha, maar alles erop en eraan.
Het regelen op zich is niet zoveel aan. Een paar belletjes hier, een afspraakje daar, maar dan komt het moeilijkste, je MOND houden, pfffff! Niets zo moeilijk als dat, ik heb nooit geheimen voor manlief! Misschien soms een klein leugentje om eigen bestwil, maar zelfs dat vind ik al lastig en het kan zo maar gebeuren dat ik twee dagen later alsnog alles opbiecht.
Wij zijn dit jaar 23 jaar bij elkaar, ik was 14, hij 16. Dat houdt in dat je samen opgroeit, volwassen wordt. Elkaar door en door kent. Dus dat ik dit nu al 4 maanden niet kan delen met hem, voelt best ontheemd en raar. Tevens wil ik graag delen met hem, hoe leuk het allemaal gaat worden. Ik wil graag met hem brainstormen over hoe we bepaalde dingen aan zullen pakken e.d. Maar dat is natuurlijk uitgesloten. Maar eerlijk is eerlijk de voorpret is ook al een feestje en een belevenis op zich. Ik ben benieuwd hoe hij zal reageren, ook al ken je elkaar zo lang, het is natuurlijk geen gegeven…..

Kom je ook jes? X

Hi Mriek,

Ik kan me helemaal voorstellen dat je t mega lastig vindt om je mond te houden. En delen is wat juist zo leuk is aan iets bijzonders organiseren. Delen is iets wat wij mensen graag doen. Kijk maar naar alle kiekjes op facebook bijvoorbeeld. Kiekjes van eerste plasjes op potjes en bijzondere lekkere gerechten die massaal gedeeld worden. We delen omdat we het fijn vinden om aan een ander te vertellen wat voor bijzonders we mee maken en omdat we de reacties fijn vinden. Daar gaan we van glunderen (mooi woord) en voelen we ons trots. En wij mensen willen ons graag goed voelen. Dus ja, delen zit in je DNA. en dan is niet delen, geheimen bewaren voor je eigenste man natuurlijk een hele klus! Hou vol, t feestje is bijnaaa!
En zekersteweten komen wij ook! We gaan heel hard SURPRISE! roepen. Helemaal zin in.
X

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Terroriserende wespen….

juli 20, 2015UncategorizedRuimte Maker

Hi Jes,

Bijna vakantie! Ik tel de dagen voordat het zover is, helaas zijn het er nogal wat, maar toch is het vooruitzicht al een minivakantie op zich. Ik kan mij er bij voorbaat op verheugen om de tijd te bedotten…de dag in te delen naar het ritme wat zich aandient. Wij gaan voor het eerst naar onze stacaravan, ik ben benieuwd of het gaat bevallen. Ergens vind ik het ook spannend, wat als we het snoei saai vinden, of dat mijn kinderen zich enorm gaan vervelen, of dat we helemaal gek worden van alle muggen en wespen die ons terroriseren, terwijl we watermeloen aan het eten zijn. We gaan dit jaar voor een simpele vakantie. Dat houdt in dat we niets plannen, go with the flowen……fietsen, zwemmen, uitslapen en veel buiten zijn. Ik heb enorme bewondering en enigszins ook wat jaloezie in me, voor mensen die met hun kind backpackend de wijde wereld in trekken, die een maand door India reizen, om zo hun kinderen optimaal mee te laten genieten van de vele en verschillende culturen…maar ik kan het niet, ik ben niet zo…misschien ben ik er ook wel te simpel voor en vind ik het al een hele uitdaging om met mijn o zo bewegelijke en weglopende kinderen te gaan zwemmen…..

Lieve Mariek,

BACKPACKEN! Ik geloof dat er geen grotere hel bestaat. En dan nog met een kind. Of twee. Huilend op je arm, want kinderen worden nou eenmaal hangerig van reizen. En ondertussen proberen te genieten van de omgeving, want dat moet, cultuur snuiven, met een blèrend kind in je oor. Pffff nou, mij ook niet gezien. En we zijn er zeker niet te simpel voor. We zijn juist slimmeriken. We hebben t al druk genoeg en dan ook nog een drukke wandelvakantie met een rugzak op je rug van 30 kilo. Ik krijg van t idee al een burn out…
Meid, 3 weken in je trailer, hoe leuk is dat. Das toch geweldig. Jullie tweede huisje! Goeie oefening om te onthaasten, want das nodig in t leven, en lekker flowen. Ik hou ervan.
Ik had afgelopen weekend zowaar ineens een vakantiegevoel. Tv is niet aan geweest, badje in de tuin, warm en zon op de bol, lekker keutelen en voilà, vakantiegevoel! Had m zo te pakken zeg hee! Right bij de smiezen!
X

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator

Opladen.

juli 6, 2015UncategorizedRuimte Maker

Hey jes, ik was laatst een heerlijk ontspannen weekendje weg naar de kust. Ik liep met mijn vriendin en zus op een totaal verlaten strand, te struinen naar schelpen en andere schatten. Het weer was wat druilerig, maar de temperatuur zacht.
Terwijl ik daar loop, voel ik me één met de natuur! De woeste, ontembare zee, met zijn verschillende grijs en blauw tinten, staart me brutaal aan, of dat het wil zeggen ” pak me dan, als je kan ”
Met mijn blote voeten in het zand, de wind in mijn haar, laat ik mijn gedachten en zorgen voor dat moment, even meevoeren in de wind. Ik voel me weer bijkomen en opladen. Mij tevens bewust, dat ik omringd wordt door mensen waar ik veel van houd. Het geeft me energie!
Ik heb dat soort ” oplaad ” momenten soms nodig. Even de boel, de boel laten….terug naar de kern. Ik merk dat ik weer opgeladen naar huis ga, wat een heerlijk vooruitzicht om naar mijn lieve kindjes en man terug te keren……
Dikke kus x

Hi Mariek,

Dat opladen heeft een mens dagelijks nodig. En wat is het vaak ver te zoeken. In je “flow” geraken. (beetje Belgisch woord, maar vind m mooi)
Dat gevoel weet je wel, dat je helemaal opgaat in het moment. In dat waar je mee bezig bent. Iets creëren, of met je blote kakkies aan door het zand lopen, op zoek naar schatten en schelpen.
Ik zit niet dagelijks in een “flow”. Ik zou wel willen, maar het lukt niet altijd.
Ik wil elke dag “flowen”! Hele dagen wil ik “flowen”! Heb ik nu een nieuw werkwoord bedacht? Of betekent flowen iets heel geks…?
Anyhow, opladen is nodig. En ik ben blij dat het zo fijn was, dat weekend met vriendin en zus, met brutale zee en het koele zand tussen je tenen.
Ik denk dat ik zo even ga opladen. Een bad nemen… In de tuin… Heerlijk…. Met de vogels kwetterend om me heen en de zon in m’n gezicht.
Soms hoef je de deur niet eens uit om op te laden! 😉 is het oplaadstation je eigen huis.. Dat is ook een leuke ontdekking zeg…
Dikke flowkus.

Illustraties door Greet Diels Huis van Greet - Illustrator