Ha jes,
Ik zat laatst samen met mijn dochter heerlijk in het zonnetje te kijken naar de intocht van de avondvierdaagse. We zitten al keuvelend aan het water als er een moeder van een vriendinnetje bij ons komt zitten. Terwijl we aan de praat raken, zwemt er een eend met haar kroost rond, duidelijk nog niet lang uit het ei…zo schattig! Toen vertelde zij, dat toen ze een klein meisje was, haar moeder nooit wilde tellen hoeveel eendjes er zwommen, omdat het zo maar kon dat er de volgende dag 1 minder was. En op het moment dat ze dat vertelde gebeurde er het volgende:
Even verderop gooit iemand stukjes brood in het water. Moeder eend sprint naar voren om het brood te bemachtigen, terwijl er van die gigantisch grote meeuwen het luchtruim onveilig maken: hun ogen gericht op wat er beneden gebeurt. De mama eend laat haar kleintjes gedesoriënteerd achter, met als gevolg dat er een enorme witte torpedo naar beneden duikt en zo’n donzig lief eendje tussen zijn snavel grijpt, om het vervolgens verderop heerlijk te verorberen. Dit alsof hij al enige tijd niet zo’n lekkere eendenborst had gegeten.
Terwijl dit allemaal voor onze neuzen afspeelt, zie ik naast mij dat die moeder dit alles met grote ongeloof en verbijstering zit te volgen. En ik? Ik kom niet meer bij van het lachen. Da’s toch ook zieke humor….

Hi Mariek,
Alle donders, das zeker zieke humor… Wat is de natuur toch wreed. En echt. HAP, babyvogel weg. Bij mijn moeder is de tuin zitten allemaal nestjes in de klimop en bomen en die ouders hard werken! Wormpjes zoeken maar ook alle roofvogels in de gaten houden die wel een klein babytje lusten…
Gekkenwerk toch! Gekwetter en geroep als er een rover in de tuin komt.. Wat een hoge bloeddruk zullen die ouders hebben.
En wat een toeval ook! Dat verhaal van die moeder en dan gebeurt er zoiets… Das toch bizar…. Toeval… Wat is toeval? Ik moet gelijk denken aan gedachtenkracht. Gedachten zijn krachten. Wat je denkt, wordt werkelijkheid. Het is een theorie die ik, met mijn liefde voor buiten de lijntjes denken, erg interessant vind.
De theorie is als volgt, denk aan dingen die fijn zijn, die je graag zou willen. Doe alsof het al zo is. Visualiseer dat je het al hebt of bent. Maak je eigen werkelijkheid.
Zullen we het eens gaan proberen? Kijken of onze wensen uitkomen als we er met alle macht en kracht aan denken?
Ik heb t al eens gedaan, alleen niet heel bewust. Maar dit huis, waar we nu wonen, het hele huis, heb ik zo van te voren bedacht. De glas-in-lood ramen, de hele godganse rambam.

Illustraties door Greet Diels